Moje zaimki to:
dowolne
Przykłady użycia w zdaniu:
- Myślę, że ono jest bardzo miłe, przyjacielskie i urzekające. (ono/ich)
- Tęsknię za ich śmiechem. (ono/ich)
- Chciałobym jej posłuchać. (ono/jej)
- Chciałobym posłuchać właśnie jenu. (ono/jenu)
- Napiszę do niego później. (on)
- Powiedział_m je_, że je_ lubię. (on_)
- Powiedział■m to właśnie je■. (on■)
- To wszystko dzięki niex. (onx)
- Spotkał■m je■ wczoraj. (on■)
- Spotkałom właśnie no. (ono/eno)
- Wycelowałem w niego palcem. (on)
- Poszłam z nią do szkoły. (ona)
- Rozmawialiśmy o nimej ostatnio. (onu/jejo)
- Chciałobyście pójść do kina? (ona/ich)
- Czy będziesz grało z nami? (miau)
- Kiedy będziecie mogli się z nami spotkać? (oni)
- Gdy byłaśmy w domu, zaczęłaśmy gotować. (ona/ich/-łaśmy)
- Dostałom wyniki egzaminu i jestem z nich zadowolone. (ono/jej)
- Każde z nich chciało czego innego. (ono/jej)
- To miło, że nas państwo odwiedza. (ono/eno)
- Czy będzie państwo kontynuować subskrypcję? (vono)
O co chodzi w tej stronie?:
Polska gramatyka jest skomplikowana i silnie zgenderyzowana. Nie oznacza to jednak, że niemożliwe jest używanie innych form niż „on” i „ona”.
Udostępniamy tutaj linki do przykładów użycia (w prostych zdaniach oraz w tekstach kultury: literaturze, prasie, filmach, serialach, muzyce) zaimków i innych form płciowych – nie tylko normatywnych „on” i „ona”, lecz także form niebinarnych, takich jak rodzaj neutralny czy postpłciowy.
Dlaczego należy je respektować? Bo zwracanie się do kogoś tak, jak sobie życzy, jest podstawą relacji społecznych. Nie powiesz do Ani „Franku”, nie powiesz „na ty” do osoby, z którą jesteś „na pan”, itp. A są osoby, które nie chcą, by im mówić „on” ani „ona”. Czy to uszanujesz, świadczy wyłącznie o Tobie.
Warto wrzucić link do swoich zaimków na swoje profile na portalach społecznościowych – nawet jeśli jesteś cis (= nie trans) i używasz „on” lub „ona”. – ponieważ dzięki temu pokazujesz wsparcie dla społeczności trans i normalizujesz podawanie zaimków przez osoby, których zaimki nie są oczywiste (więcej powodów tutaj).
Formy neutralne płciowo – jak np. „moi drodzy/drogie”, „drogie osoby”, „wszys* chętn*”, „jesteś wspaniałx”, itp. – są też przydatne, gdy zwracasz się do grupy ludzi lub do osoby, której płci nie znasz.
Już teraz w codziennej polszczyźnie używamy wielu form neutralnych płciowo: „moje kochanie zrobiło mi niespodziankę”, „proszę przyjść do szkoły z rodzicem”, „w urzędzie powiedziano mi, że...”, „dzwonili z gazowni”, „będę robić”, itp. Tutaj idziemy po prostu o krok dalej.