Moje zaimki to:
dowolne postpłciowe
Choć dla wielu osób niezmiernie ważne jest, by używać wobec nich konkretnych zaimków, innym nie przeszkadza zwracanie się w dowolny sposób – o ile wiadomo z kontekstu, że to o nich mowa. (przejrzyj listę możliwości tutaj.)
Przykłady użycia w zdaniu:
- Myślę, że ne jest bardzo miłu, przyjacielsku i urzekającu. (ne)
- Tęsknię za nego śmiechem. (ne)
- Chciałubym nu posłuchać. (onu)
- Chciałubym posłuchać właśnie jegu. (onu/jegu)
- Napiszę do niegu później. (onu/jegu)
- Powiedziałum wu, że gu lubię. (onu/jegu)
- Powiedziałum to właśnie jewu. (onu/jegu)
- To wszystko dzięki nieju. (onu/jejo)
- Spotkałum nu wczoraj. (onu)
- Spotkałum właśnie ne. (ne)
- Wycelowałum w niegu palcem. (onu/jegu)
- Poszłum z num do szkoły. (onu/jegu)
- Rozmawialiśmy o nimej ostatnio. (onu/jejo)
- Chciałubyś pójść do kina? (onu/jejo)
- Czy będziesz grału z nami? (onu)
- Kiedy będziesz mogłu się z nami spotkać? (onu/jegu)
- Gdy byłum w domu, zaczęłum gotować. (onu/jegu)
- Dostałum wyniki egzaminu i jestem z nich zadowolonu. (onu/jegu)
- Każdu z nich chciału czego innego. (onu/jejo)
- To miło, że nas panu odwiedza. (ne)
- Czy będzie panu kontynuować subskrypcję? (onu)
Formy postpłciowe (dukaizmy)
Neologiczne formy stworzone oryginalnie dla powieści fantastycznych. Choć rodzaj postpłciowy jest systemem spójnym i analogicznym do form normatywnych, to dla niezaznajomionych brzmi obco. Niektóre osoby używają też zmodyfikowanych wariantów wykorzystujących inne zaimki w części przypadków przy zachowaniu postpłciowej koniugacji czasowników.
O co chodzi w tej stronie?:
Polska gramatyka jest skomplikowana i silnie zgenderyzowana. Nie oznacza to jednak, że niemożliwe jest używanie innych form niż „on” i „ona”.
Udostępniamy tutaj linki do przykładów użycia (w prostych zdaniach oraz w tekstach kultury: literaturze, prasie, filmach, serialach, muzyce) zaimków i innych form płciowych – nie tylko normatywnych „on” i „ona”, lecz także form niebinarnych, takich jak rodzaj neutralny czy postpłciowy.
Dlaczego należy je respektować? Bo zwracanie się do kogoś tak, jak sobie życzy, jest podstawą relacji społecznych. Nie powiesz do Ani „Franku”, nie powiesz „na ty” do osoby, z którą jesteś „na pan”, itp. A są osoby, które nie chcą, by im mówić „on” ani „ona”. Czy to uszanujesz, świadczy wyłącznie o Tobie.
Warto wrzucić link do swoich zaimków na swoje profile na portalach społecznościowych – nawet jeśli jesteś cis (= nie trans) i używasz „on” lub „ona”. – ponieważ dzięki temu pokazujesz wsparcie dla społeczności trans i normalizujesz podawanie zaimków przez osoby, których zaimki nie są oczywiste (więcej powodów tutaj).
Formy neutralne płciowo – jak np. „moi drodzy/drogie”, „drogie osoby”, „wszys* chętn*”, „jesteś wspaniałx”, itp. – są też przydatne, gdy zwracasz się do grupy ludzi lub do osoby, której płci nie znasz.
Już teraz w codziennej polszczyźnie używamy wielu form neutralnych płciowo: „moje kochanie zrobiło mi niespodziankę”, „proszę przyjść do szkoły z rodzicem”, „w urzędzie powiedziano mi, że...”, „dzwonili z gazowni”, „będę robić”, itp. Tutaj idziemy po prostu o krok dalej.