Rodzaj męski jest wyraźnie uprzywilejowany w polskim słownictwie, słowotwórstwie, gramatyce oraz frazeologii. W większości przypadków nazwy zawodów, relacji rodzinnych, itp. są domyślnie męskie, co wpływa negatywnie na reprezentację osób innych płci oraz zniekształca nasze postrzeganie świata.

Wszystkie chyba wiemy, czym są feminatywy. Mimo oporów niektórych środowisk, powoli przyjmują się one w codziennej polszczyźnie. „Reżyserka”, „prawniczka”, „psycholożka” czy nawet „gościni” już coraz mniej nas dziwią. I bardzo dobrze!

Płeć człowieka wymyka się jednak prostemu podziałowi kobieta/mężczyzna. Jakimi rzeczownikami mogą się opisywać osoby niebinarne? Jeśli używają rodzaju neutralnego, postpłciowego czy innych nienormatywnych form, to które formy rzeczowników pasują do nich gramatycznie? Jak przetłumaczyć z angielskiego zawód osoby używającej zaimków they/them? Jak opisywać grupy mieszane?

Dla rozwiązania tych problemów proponujemy cztery opcje, które nazwałośmy analogicznie do feminatywów: neutratywami (formy zgodne z rodzajem neutralnym), dukatywami (formy zgodne z dukaizmami) osobatywami (formy neutralne, niewskazujące na płeć) i iksatywami (formy neutralne, używające znaków zastępujacych).

Udostępnij: