Dukatywy
Analogicznie do rodzaju postpłciowego (dukaizmów) („zrobiłum”, „poszłuś”) można też tworzyć postpłciowe rzeczowniki.
Sam Dukaj w „Perfekcyjnej niedoskonałości” nie tworzył rzeczownikowych odpowiedników rodzaju postpłciowego, lecz używał słów męskich („ambasador”) i męsko brzmiących imion („Maximillian”, „Michał”, „Słowiński”), które odmieniał postpłciowymi lub męskoosobowymi końcówkami. Nie powstrzymuje nas to jednak przed wymyśleniem brakujących form, by system był spójny i kompletny.
Dukatywy pasują gramatycznie do dukaizmów, np. „moju pięknu partneru przyszłu do domu”. Odmiana jest prosta, wg podanego niżej schematu.
Przykłady
| maskulatyw | feminatyw | dukatyw |
|---|---|---|
|
| |
|
| |
|
| |
|
| |
|
|
Przykład odmiany
⋅ liczba pojedyncza
- M (kto? co?) tenu kosmicznu twórcu
- D (kogo? czego?) tenu kosmicznenu twórcu
- C (komu? czemu?) tewu kosmicznewu twórcu
- B (kogo? co?) tenu kosmicznenu twórcu
- N (z kim? z czym?) tum kosmicznum twórcum
- Msc (o kim? o czym?) tum kosmicznum twórcum
- W (o!) ty kosmicznu twórcu
⁖ liczba mnoga
- M (kto? co?) teny kosmiczny twórcy
- D (kogo? czego?) tych kosmicznych twórcych
- C (komu? czemu?) tym kosmicznym twórcym
- B (kogo? co?) tych kosmicznych twórcych
- N (z kim? z czym?) tymi kosmicznymi twórcymi
- Msc (o kim? o czym?) tych kosmicznych twórcych
- W (o!) wy kosmiczny twórcy