Moje zaimki to:
dowolne normatywne
Choć dla wielu osób niezmiernie ważne jest, by używać wobec nich konkretnych zaimków, innym nie przeszkadza zwracanie się w dowolny sposób – o ile wiadomo z kontekstu, że to o nich mowa. (przejrzyj listę możliwości tutaj.)
Przykłady użycia w zdaniu:
- Myślę, że ona jest bardzo miła, przyjacielska i urzekająca. (ona)
- Tęsknię za jego śmiechem. (on)
- Chciałabym jej posłuchać. (ona)
- Chciałbym posłuchać właśnie jego. (on)
- Napiszę do niej później. (ona)
- Powiedziałem mu, że go lubię. (on)
- Powiedziałam to właśnie jej. (ona)
- To wszystko dzięki niemu. (on)
- Spotkałem go wczoraj. (on)
- Spotkałam właśnie ją. (ona)
- Wycelowałem w niego palcem. (on)
- Poszedłem z nim do szkoły. (on)
- Rozmawialiśmy o niej ostatnio. (ona)
- Chciałabyś pójść do kina? (ona)
- Czy będziesz grała z nami? (ona)
- Kiedy będziesz mogła się z nami spotkać? (ona)
- Gdy byłam w domu, zaczęłam gotować. (ona)
- Dostałem wyniki egzaminu i jestem z nich zadowolony. (on)
- Każdy z nich chciał czego innego. (on)
- To miło, że nas pani odwiedza. (ona)
- Czy będzie pani kontynuować subskrypcję? (ona)
Formy binarne
Wiele osób niebinarnych, ze względu na ograniczenia polszczyzny lub po prostu dlatego, że tak im bardziej pasuje, decyduje się zwyczajnie używać form „on” lub „ona” – czy to zgodnie z ich płcią przypisaną przy urodzeniu, czy przeciwnie. Nie ujmuje to im niebinarności! Zaimki ≠ płeć.- ona/jej – Rodzaj żeński Normatywne
- on/jego – Rodzaj męski Normatywne
O co chodzi w tej stronie?:
Polska gramatyka jest skomplikowana i silnie zgenderyzowana. Nie oznacza to jednak, że niemożliwe jest używanie innych form niż „on” i „ona”.
Udostępniamy tutaj linki do przykładów użycia (w prostych zdaniach oraz w tekstach kultury: literaturze, prasie, filmach, serialach, muzyce) zaimków i innych form płciowych – nie tylko normatywnych „on” i „ona”, lecz także form niebinarnych, takich jak rodzaj neutralny czy postpłciowy.
Dlaczego należy je respektować? Bo zwracanie się do kogoś tak, jak sobie życzy, jest podstawą relacji społecznych. Nie powiesz do Ani „Franku”, nie powiesz „na ty” do osoby, z którą jesteś „na pan”, itp. A są osoby, które nie chcą, by im mówić „on” ani „ona”. Czy to uszanujesz, świadczy wyłącznie o Tobie.
Warto wrzucić link do swoich zaimków na swoje profile na portalach społecznościowych – nawet jeśli jesteś cis (= nie trans) i używasz „on” lub „ona”. – ponieważ dzięki temu pokazujesz wsparcie dla społeczności trans i normalizujesz podawanie zaimków przez osoby, których zaimki nie są oczywiste (więcej powodów tutaj).
Formy neutralne płciowo – jak np. „moi drodzy/drogie”, „drogie osoby”, „wszys* chętn*”, „jesteś wspaniałx”, itp. – są też przydatne, gdy zwracasz się do grupy ludzi lub do osoby, której płci nie znasz.
Już teraz w codziennej polszczyźnie używamy wielu form neutralnych płciowo: „moje kochanie zrobiło mi niespodziankę”, „proszę przyjść do szkoły z rodzicem”, „w urzędzie powiedziano mi, że...”, „dzwonili z gazowni”, „będę robić”, itp. Tutaj idziemy po prostu o krok dalej.